آب جاری سطحی یا آب موجود در بدنه خاک در صورت نفوذ به جسم روسازی و یا خاک بستر، سبب خرابی روسازی می‌شود.
به طور کلی در مواردی که سفره آب زیرزمینی بالا باشد یا در صورت وجود جریان آب زیرزمینی (زه آب) و یا در صورت نفوذ آب سطحی باید اقدام مناسب برای زهکشی و جلوگیری از ورود آب به بدنه راه انجام شود. لایه‌های جسم راه اغلب به گونه‌ای زهکشی می‌شوند که آب تراوش یافته از لایه‌های زیرین ( در اثر پدیده مویینگی)، به طور مستقیم در امتداد لایه‌های راه به شیروانی‌های خاکریز، جوی‌های کناری، زهکش‌های سر پوشیده یا کانال‌های زهکش روباز هدایت گردد. آبی که از کناره‌های راه می‌آید نیز به جوی‌های کناری می‌پیوندد، اگر لایه‌های راه در زیر سطح آب زیرزمینی اجرا شده باشند، سطح آب با استفاده از زهکش‌های سرپوشیده پایین نگاه داشته می‌شود.
با توجه به ویژگی‌های مناسب لیکا برای زهکشی از آن به عنوان مصالح پرکننده در لایه‌های زهکش با کانال‌های هدایت آب استفاده می‌شود در کانال های زهکش بالاتر از عمق نفوذ یخبندان، می‌توان از لیکا به عنوان عایق حرارت استفاده کرد.
