در ساخت انواع دیوارهای غیر باربر م یبایست از مصالحی استفاده نمود که با دوام بوده ، در سطح لکه گذاری یا شورزدگی ایجاد نکنند. در اثر سیکلهای ذوب و یخبندان خرد نشوند و در سایر اجزا خصوصا اجزا سازه ای خوردگی و پوسیدگی ایجاد نکنند.
۱) دیوارهای پیرامونی جداکننده فضاهای کنترل نشده خارجی ساختمان و فضاهای داخلی ساختمان م یباشند. شرایط دمایی و درصد رطوبت در دو طرف دیوار متفاوت است. فشار جزئی هوا در جایی که رطوبت و دمای هوا بیشتر باشد بالاتر خواهد بود و رطوبت نسبی هوای تحت فشار از طرف منطقه گرم تر و مرطوب تر از داخل دیوار به سمت قسمت سردتر و خشک تر جریان پیدا می کند.این جریان رطوبت نمک ها و اکسیدهای ناخالص را در خود حل کرده و با خود به سطح می آورد که به صورت شوره و زردآبه ظاهر می شوند.(این موضوع قالبا در دیوارهایی که با استفاده از بلوکهایی با پوکه های معدنی که به صورت کنتر ل نشده حاوی نمکهای ناخالص ،اکسیدهای آهن و آهک می باشند بسیار رایج اتفاق می افتد)
۲) مصالح استفاده شده در دیوار باید دوام لازم در برابر تحمل سیکل های ذوب و یخبندان را داشته باشد. رطوبت باران و سایر رطوبت ها در فصول سرد سال یخ بسته و طی گرم شدن در روز ، یخ میان بافتی ذوب خواهد شد . در صورت نامناسب بودن مصالح مصرفی در دیوار بعد از چند نوبت یخ زدگی و ذوب شدن شاهد افت شدید مقاومت فشاری دیوار و یا پوست شدن سطح و یا جداشدگی نما خواهیم بود.
۳) در صورت عدم کنترل مصالح اولیه مصرفی در دیوار و استفاده از مصالحی که حاوی مصالح خورنده مانند آهک هستند باعث خوردگی اجزای فلزی سازه، لول ههای و تأسیسات، نعل درگاه ها و غیره م یشود. استفاده از این مصالح به شدت برعمر مفید ساختمان تأثیرگذاشته و م یتوانند خطرناک باشد.